Μη Μικροκυτταρικό Καρκίνωμα του Πνεύμονος που διηθεί το θωρακικό τοίχωμα. En bloc εκτομή και ανακατασκευή με proplast-HA

Background: Approximately 5% of resectable non-small cell lung cancers extend beyond the lung to invade the parietal pleura, soft tissues and osseous structures of the chest wall. The long-term survival of patients with chest wall invasion is known to be related to regional lymph node involvement, depth of invasion and completeness of the resection. The purpose of this study was to retrospectively assess the results of en bloc resection of chest wall and lung for NSCLC in a 18- years period and investigate the prognostic factors of long-term survival. Methods: In an 18-years period, 48 patients with NSCLC invading the chest wall underwent en bloc chest wall and lung resection. The median age was 62,4 ± 6,4 years (range, 37-83 years). The cut-margin of chest wall was at least 2 cm away from the tumor in all cases. Results: The overall 5-year survival was 29.6 %. Statistical significance of 5-year survival between groups is only seen in the with or without nodal metastasis comparison. The 5-year survival was significantly longer in the patients with negative (N0) nodal metastasis than those with N1 and/or N2 nodal (5-years survival 40.2% versus 8.3%, p<0.05) metastasis. The 5-year survival rate was not significantly different between the patients with involvement of the parietal pleura only, and those with involvement of the parietal pleura and the soft tissue and/or bone (12.4 % versus 32.6% p = 0.86). There was no significant difference in 5-year survival rates between patients with squamous cell carcinoma and patients with adenocarcinoma (18.4% versus 34.2%, p = 0.86). Adjuvant radiotherapy also had no impact on survival (p = 0.98). The skeletal defect was repaired with the aid proplast- HA. Conclusion: En bloc resection for bronchogenic carcinoma invading the chest wall provides a favourable prognosis in cases without nodal metastasis. The depth of chest wall invasion does not affect the 5-year survival. Careful preoperative evaluation is advocated to prevent serious complications in this patient group. Proplast-HA is very useful material for chest wall reconstruction. Novel technologies, such as additive manufacturing (also termed threedimensional (3D) printing), will play an important role in surgical planning of the chest wall reconstruction in the future. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Εισαγωγή: Κατά προσέγγιση, 5% των εξαιρέσιμων μη μικροκυτταρικών καρκίνων του πνεύμονος εκτείνονται πέρα αυτού, διηθώντας τον τοιχωματικό υπεζωκότα, μαλακά μόρια και οστέϊνες δομές του θωρακικού τοιχώματος. Η συνολική επιβίωση των ασθενών με διήθηση του θωρακικού τοιχώματος εξαρτάται από τη συμμετοχή των επιχώριων λεμφαδένων, το βάθος της διήθησης και τη ριζικότητα της εξαίρεσης. Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι να αξιολογήσει αναδρομικά τα αποτελέσματα της en bloc εκτομής τμήματος θωρακικού τοιχώματος και του υποκείμενου πνευμονικού παρεγχύματος επί μη μικροκυτταρικού καρκινώματος του πνεύμονος που διηθεί το θωρακικότοίχωμα και, να διερευνήσει τους προγνωστικούς παράγοντες που καθορίζουν την μέση συνολική επιβίωση.(median overall survival). Υλικό-Μέθοδος:Σε χρονικό διάστημα δεκαοκτώ ετών,48 ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονος με διήθηση του θωρακικού τοιχώματος υποβλήθηκαν σε en block εκτομή. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 62,4 ± 6,4 έτη (εύρος, 37 - 83 έτη) ενώ το όριο εκτομής του θωρακικού τοιχώματος απείχε τουλάχιστον 2 cm από τα περιμετρικά όρια του όγκου σε όλους τους ασθενείς σύμφωνα με την ιστολογική μελέτη. Αποτελέσματα: Η συνολική 5-ετής επιβίωση ήταν 29,6%. Η στατιστική σημαντικότητα της 5-ετούς επιβίωσης μεταξύ των ομάδων εξετάσθηκε με βάση την παρουσία μετάστασης μετάστασης σε λεμφαδένες ή όχι.. Η 5-ετής επιβίωση ήταν σε σημαντικό βαθμό μεγαλύτερη σε ασθενείς με απουσία λεμφαδενικής μετάστασης (N0) σε σχέση με εκείνους στους οποίους υπήρχε N1 ή Ν2 λεμφαδενική συμμετοχή (5-ετής επιβίωση 40,2% έναντι 8,3%, p<0,05). Η 5-ετής επιβίωση δεν διαφοροποιείται σε στατιστικά σημαντικό σημαντικό βαθμό μεταξύ των ασθενών με συμμετοχή μόνο του τοιχωματικού υπεζωκότα και αυτών με συμμετοχή τόσο του τοιχωματικού υπεζωκότα όσο και μαλακών μορίων και/ή οστών (12,4% έναντι 32,6%, p=0,86). Δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην 5-ετή επιβίωση μεταξύ ασθενών με πλακώδες καρκίνωμα και εκείνων με αδενοκαρκίνωμα (18,4% έναντι 34,2%, p=0,86). Η επικουρική ακτινοθεραπεία δεν είχε καμία επίπτωση στην επιβίωση (p=0,98). Σε όλες τις περιπτώσεις το έλλειμμα του θωρακικού τοιχώματος αποκαταστάθηκε με τη βοήθεια proplast - HA. Συμπέρασμα: Η en bloc εκτομή του βρογχογενούς καρκίνου του πνεύμονα ο οποίος διηθεί το θωρακικό τοίχωμα παρέχει βελτιωμένη πρόγνωση σε περιπτώσεις όπου δεν διαπιστώνονται λεμφαδενικές μεταστάσεις. Ο βαθμός διήθησης του θωρακικού τοιχώματος δεν επηρεάζει την 5-ετή επιβίωση. Προσεκτική προεγχειρητική αξιολόγηση απαιτείται έτσι, ώστε να προλαμβάνονται σοβαρές επιπλοκές σε αυτή την ομάδα ασθενών. Το proplast-HA είναι ένα χρήσιμο υλικό για την ανακατασκευή του θωρακικού τοιχώματος. [ABSTRACT FROM AUTHOR]