küçük Devlet Neden Süper Güç İttifakından Ayrılır? Soğuk Savaş Dönemi ırak, Mısır ve İran Örnekleri.

This article aims to examine the domestic political reasons of the end of the alliance between the superpower and the small state. Since the Alliance literature is predominantly influenced by classical realism and neo-realism, it is argued that the main factor affecting state behavior is the structure of the international system and the change in the distribution of power in this structure. State-level dynamics are excluded from the evaluation. Even though there was no change in the structure of the system during Cold War, some states had inclined to new alliance preferences by terminating their existing alliances, which indicates, that it is necessary to look at the changes in the state’s internal conditions in order to understand the reasons for this new orientation. To test this argument, during Cold War, the alliance disengagement of Iraq, Egypt and Iran are discussed. These countries provide a rich case to test related hypotheses because of many coup experiences in their political history, their unstable political atmosphere and their economic variability. The research shows that dynamics such as regime change, change in leadership, traumatic event and the legitimacy crisis of power are the main reasons for the state to end the existing alliance relationship. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Bu makalenin amacı, süper güç ve küçük devlet arasındaki ittifakın sona ermesinin iç siyasal nedenlerini incelemektir. İttifak literatürü, ağırlıklı olarak klasik realizmin ve neo-realizmin etkisi altında olduğu için, devlet davranışlarını etkileyen temel faktörün uluslararası sistemin yapısı ve bu yapıdaki güç değişimi olduğu ileri sürülmüştür. Devlet düzeyindeki dinamikler değerlendirmeye dahil edilmemiştir. Soğuk Savaş boyunca sistemin yapısında bir değişim söz konusu değilken bile bazı devletlerin, mevcut ittifaklarını sonlandırarak yeni ittifak tercihlerine yönelmiş olmaları, bu yönelimin nedenlerini anlamak için devletin iç koşullarındaki değişimlere bakmanın gerekli olduğunu göstermektedir. Bu argümanı test etmek için, Irak, Mısır ve İran’ın Soğuk Savaş dönemindeki ittifak ayrılışları ele alınmıştır. Bu ülkeler, siyasi tarihlerindeki pek çok darbe deneyimi, sahip oldukları istikrarsız siyasal atmosferleri ve ekonomik değişkenlikleri ile ilgili hipotezlerin test edilebilmesi için zengin bir örneklem sunmaktadır. Araştırma, rejim değişikliği, lider değişikliği, travmatik olay ve iktidarın meşruluk krizi gibi dinamiklerin devletin mevcut ittifak ilişkisini sonlandırmasının başlıca nedenleri olduğunu göstermektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]