Vergelijking roofwantsen en roofmijten in aubergine

Referaat In twee kassen met een aubergineteelt is gevolgd hoe biologische bestrijders zich vestigen in het gewas en hoe de plagen zich ontwikkelen. Het uitgangspunt daarbij was om alle plagen zolang mogelijk biologisch te bestrijden. De roofwantsen Orius majusculus en Macrolophus pygmaeus (= caliginosus) en 3 soorten roofmijten, Amblyseius swirskii, Amblyseius montdorensis en Typhlodromalus limonicus, zijn daarbij vergeleken. Zowel O. majusculus als M. pygmaeus vestigen zich goed in aubergine. De dichtheden van M. pygmaeus waren aanzienlijk hoger dan die van O. majusculus. Beide soorten lijken ook naast elkaar te kunnen opereren. Er was al vroeg vermenging van roofwantsen in beide kasafdelingen, maar dit leidde niet tot uitroeiing van een van de soorten. Alle getest roofmijtsoorten konden zich uitstekend vestigen in aubergine, maar de hoogste dichtheden werden bereikt bij de soort A. montdorensis. In sommige gevallen kon de dichtheid oplopen tot meer dan 300 roofmijten per blad. Deze soort verdrong uiteindelijk T. limonicus en A. swirskii. Mineervlieg, trips, echinotrips, witte vlieg en spint waren goed beheersbaar met de gangbare natuurlijke vijanden, maar de bestrijding van bladluis was niet afdoende, waardoor uiteindelijk ingegrepen moest worden met insecticiden. Abstract The establishment of natural enemies in eggplant was followed in two greenhouse comportments. The aim was to control all pests with natural enemies as long as possible. We compared predatory bugs Orius majusculus and Macrolophus pygmaeus (= caliginosus) and 3 species of predatory mites: Amblyseius swirskii, Amblyseius montdorensis and Typhlodromalus limonicus. Both O. majusculus and M. pygmaeus were able to build up population densities in eggplant, but the densities of M. pygmaeus were much higher than those of O. majusculus. All predatory mites established well in eggplant, but A. montdorensis reached the highest densities up to 300 mites per leaf. This predator finally outcompeted T. limonicus and A. swirskii. Leafminers, whiteflies spider mites and thrips were all controlled well with commonly used natural enemies. However, biological control of aphids did finally not succeed and the crops needed to be sprayed with insecticides.