İzmir Çamaltı Tuzlası'ndan Polibetahidroksibütirat (PHB) üreticisi halofilik mikroorganizmaların izolasyonu, fenotipik karakterizasyonu ve PHB üretim verimliliğinin araştırılması

Bu tez çalışması İzmir Çamaltı Tuzlası’ndan PHB üretici halofilik mikroorganizmaların (ekstrem halofilik Archaea) varlığının araştırılması, identifikasyonu ve PHB verim analizi üzerinedir. Bu amaçla tuzla topraklarından izole edilen 14 izolatın fenotipik ve genotipik analizleri yapılmış ve biyoteknolojik potansiyele sahip PHB üretici izolatların araştırılması için PHB’ ye spesifik fluoresans boya olarak Nile Blue A ile boyanmışlardır. En iyi PHB üretici izolat olarak 10 nolu izolat seçilmiştir. Bu çalışmada PHB üretici kontrol grubu olarak Haloferax mediterranei ATCC 33500 tip straini kullanılmıştır. 10 nolu izolatın ve Haloferax mediterranei ATCC 33500 tip straininin PHB verimleri üç değişik ortam kullanılarak araştırılmıştır. Bu ortamlar; fosfat sınırlaması olan %1 asetat ve %2 glikoz içeren PHB ortamı ve %2 glikoz içeren PHB ortamı ile % 1 glikoz, %0,1 yeast extract içeren temel ortam olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak fosfat sınırlaması olan %1 asetat, %2 glikoz içeren PHB ortamında 10 nolu izolat toplam kuru hücre ağırlığının %6,53’ü, Haloferax mediterranei ATCC 33500 %40,3’ü; fosfat sınırlaması olan %2 glikozlu PHB ortamında 10 nolu izolat toplam kuru hücre ağırlığının % 5,34’ü, Haloferax mediterranei ATCC 33500 %38,59’u; %1 glikoz ve %0,1 yeast extract içeren temel ortamda 10 nolu izolat toplam kuru hücre ağırlığının %4,48’i, Haloferax mediterranei ATCC 33500 % 54,26’sı oranında PHB üretmiştir. Burada asetatın PHB üretimine çok az bir etkisi olduğu görülmüştür. Ayrıca temel ortamın Haloferax mediterranei ATCC 33500 için uygun fakat 10 nolu izolat için uygun olmadığı görülmüştür. Sonuç olarak % 1 glikoz, %0,1 yeast extract içeren temel ortam Haloferax mediterranei ATCC 33500 için, fosfat sınırlaması olan %1 asetat, %2 glikoz içeren PHB ortamı 10 numara için en iyi ortamdır. Moleküler karakterizasyona göre 10 nolu izolat %99 benzerlikle Haloferax alexandrinus’ tur. Bu çalışma kapsamında 14 izolatın da fenotipik ve genotipik analizleri yapılmıştır.14 izolatın 16 S r RNA genlerinin dizi analizleri ve NCBI Blast programı ile 1, 4, 6, 7, 8, 10, 11, 13 nolu izolatlar Haloferax alexandrinus’a %99 benzer çıkmıştır. 2 nolu izolat %99 oranında Halobacterium salinarum R1 strainine, 3 nolu izolat %99 oranında Haloferax sp.HSC4’e, 5 nolu izolat %98 oranında H.alexandrinus’a, 9 nolu izolat %97 oranında Halobacterum salinarum’a benzemekte, 12 nolu izolat %96 oranında H.alexandrinus’a benzemektedir. Ayrıca Genebee programı kullanılarak İzolatların filogenetik ağacı oluşturulmuştur. Bu çalışma hem İzmir Çamaltı Tuzlası’ndan PHB üretici ektsrem halofilik archaea varlığının araştırılması hem de İzmir Çamaltı Tuzla’sının ekstrem halofilik Archaea biyoçeşitliliği hakkında bilgi vermesi bakımından önemlidir.