Aralıklı ve sürekli hipoksiye maruz bırakılan sıçanlarda solunumsal uzun süreli fasilitasyonun (VLTF) araştırılması ve beyin sapı ve omurilik üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması

Akut aralıklı hipoksi, solunumsal motor çıktı cevabın genliğinde kalıcı bir artış olarak bilinen uzun süreli fasilitasyona (LTF) neden olur. Son zamanlarda yapılan çalışmalar solunumsal plastisiteye sebep olan hücreiçi sinyal yolakları ve bununla ilgili deneysel modeller üzerinde odaklanmıştır. LTF, aralıklı hipoksi sonrasında oluşurken, sürekli hipoksi ile oluşmaz. Birçok hücreiçi sinyal yolaklarının solunumsal LTF' ye sebep olabildiği aydınlatılmıştır. Bu yolaklar temel olarak serotonin bağımlı Gq (Q yolağı) ve adenozin bağımlı Gs (S yolağı) olarak ifade edilen metabolik protein çifti reseptorlerini aktive eder. Solunumsal nöral plastisiteye neden olan hipoksinin bir başka durumu kronik sürekli hipoksidir (KSH). KSH boyunca oluşan ventilasyonun hipoksiye aklimatizasyonu (VAH) sırasında hipoksik ventilatuar cevap (HVR) artar ve bu olayın fizyolojik anlamlılığı O2 taşınmasındaki artışla ifade edilmektedir. Bu tez çalışmasında AAİH' nin indüklediği vLTF oluşumuna neden olacağı düşünülen moleküler sinyal mekanizması içerisindeki S yolağının, A2A reseptör alt tipi aktivasyonunun, VAH oluşumunda asıl rolü oynadığı hipotez olarak sunulmuştur.Bu çalışmamızda üç deney grubu kullanıldı. Normaksik grubu beyin sapı ve spinal kord dokuları çıkarılana kadar normaksik ortamda tutuldu. AAİH' ye maruz bırakılan grup için oluşturulan iki farklı protokolde bütün vücut pletismografisi (WBP) kullanılarak ventilasyon, solunum frekansı ve tidal volüm ölçümleri yapıldı. Ayrıca WBP ile entegre olan bir sistemle protokolde belirlenen zamanlarda arteriyel kan gazı analizi ile birlikte metabolizma ölçümleri yapıldı. Son olarak, KSH grubu ise bir hafta boyunca hipobarik hipoksik ortama maruz bırakıldı. İstatiksel analiz için p