Οι ψυχολογικές διαστάσεις των αυτοάνοσων νοσημάτων : η περίπτωση των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 ; The psychological dimensions of autoimmune disorders : patients with rheumatoid arthritis, multiple sclerosis and type 1 diabetes

Σκοπός της παρούσας μελέτης μεικτών μεθόδων ήταν η διερεύνηση των ψυχολογικών διαστάσεων τριών αυτοάνοσων νοσημάτων: της ρευματοειδούς αρθρίτιδας (ΡΑ), της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣκΠ) και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (ΣΔ1). Η ποσοτική έρευνα στόχευε να διερευνήσει το αν ορισμένοι ψυχολογικοί παράγοντες συσχετίζονται με τα υπό μελέτη αυτοάνοσα νοσήματα και αν τα δημογραφικά ή τα σχετικά με την ασθένεια στοιχεία συνδέονται με τους υπό μελέτη ψυχολογικούς παράγοντες στα τρία αυτοάνοσα νοσήματα. Στην ποσοτική μελέτη συμμετείχαν 153 ασθενείς συνολικά (52 ασθενείς με ΡΑ, 46 ασθενείς με ΣκΠ και 55 ασθενείς με ΣΔ1) και μια ομάδα ελέγχου με υγιή άτομα (Ν=55). Τα ερωτηματολόγια που χορηγήθηκαν στο ποσοτικό μέρος της έρευνας ήταν η κλίμακα αλεξιθυμίας (TAS-20), η κλίμακα άγχους του Spielberger (STAI-GR. X-1 & X-2), η κλίμακα συναισθηματικής νοημοσύνης (WLEIS), η κλίμακα αυτοαποτελεσματικότητας (GSE) και η κλίμακα ελέγχου των συναισθημάτων (CECS). Η ποιοτική έρευνα στόχευε στην διερεύνηση των υποκειμενικών αντιλήψεων των ασθενών σχετικά με την ζωή τους πριν και μετά την εμφάνιση του αυτοάνοσου νοσήματος. Στην ποιοτική έρευνα διεξήχθησαν 90 συνεντεύξεις, οι οποίες αναλύθηκαν με την Θεμελιωμένη Θεωρία. Τα ευρήματα της ποιοτικής έρευνας έδειξαν ότι η ζωή των ασθενών μετά την εμφάνιση του αυτοάνοσου νοσήματος συνδέεται με τις εμπειρίες της ζωής τους πριν την εμφάνιση αυτού. Βρέθηκαν αρκετές ομοιότητες στις στρεσογόνες καταστάσεις ζωής που είχαν βιώσει οι ασθενείς με ΡΑ, ΣκΠ και ΣΔ1 πριν την εμφάνιση της νόσου, τις οποίες οι περισσότεροι ασθενείς δυσκολεύονταν σημαντικά να διαχειριστούν, καταφεύγοντας κυρίως σε παθητικούς/αμυντικούς τρόπους διαχείρισης αυτών. Το αυτοάνοσο νόσημα αν και βιώθηκε ως ένα στρεσογόνο γεγονός με αρνητικό αντίκτυπο στην καθημερινότητα των ασθενών, επέφερε επίσης θετικές επιπτώσεις στην ζωή τους, προάγοντας την φροντίδα του εαυτού τους. Οι αναλύσεις της ποσοτικής έρευνας φανέρωσαν αυξημένα επίπεδα άγχους, καταστολής συναισθήματος και αλεξιθυμίας στους ασθενείς με ΡΑ, ενώ αυξημένα επίπεδα ...