Kanser kök hücre lizatı ile yüklenmiş dendritik hücrelerin antitümör immün yanıtlarının incelenmesi ; Investigation of antitumor immune responses of dendritic cells loaded with cancer stem cell lysate

Kanserin kökü olarak ifade edilen "kanser kök hücre"lerini ortadan kaldırmaya yönelik vücudun kendi savunma hücrelerinin kullanılması, kanser immünterapisinin en önemli devrimlerin birisidir. Kanser kök hücreleri (KKH), kendini yenileme ve tümörü başlatma kapasitelerine sahip eşsiz bir küçük alt popülasyonu temsil etmektedir. Kanser immünoterapisinin temel amacı, KKH'lere karşı güçlü bir bağışıklık tepkisinin uyarılmasıdır. Güçlü ve aynı zamanda karmaşık olan bağışıklık sistemi hücre, doku ve organların birlikteliğini yansıtan bir ordudan oluşmaktadır. Ordunun en önemli üyelerinden biri olan dendritik hücreler (DH), doğal ve adaptif bağışıklık arasında önemli bir köprü gören profesyonel hücrelerdir. Matürasyon sürecini takiben, DH’ler anti-tümör yanıtlarının indüksiyonu ve sürdürülmesinde merkezi rol oynamaktadır. Bununla birlikte, kanser hastalarında DH-bazlı tedavinin terapötik etkinliği yeterince tatmin edici değildir ve yeni stratejilerin geliştirilmesine ihtiyaç vardır. DH’lerin yüzeyinde bulunan sialik asitler antijenlerin alınması, işlenmesi, T-hücrelerine sunulması ve immünolojik sinapsların oluşturulmasında oldukça kritik öneme sahiptir. Bu çalışmada, i)sialik asitleri uzaklaştırıldıktan sonra KKH antijenleri ile muamele edilerek matüre edilen DH’lerdeki değişikliklerin çeşitli yönlerle incelenmesi, ii) KKH’lerine karşı immün yanıtın değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Meme kanser kök hücreleri (CD44+/ CD24-/low) floresanla aktive hücre ayırma (FACS) cihazı ile izole edildikten sonra KKH antijenleri içeren lizat elde edilmiştir. Kemik-iliğinden izole edilen DH’ler CD11c kullanılarak karakterize edilmiştir. DH’lerin yüzeyindeki sialik asitler nöraminidaz yardımıyla uzaklaştırıldıktan sonra KKH lizatı ile muamele edilmiştir. KKH lizatının dendritik hücreler üzerine olan etkileri canlılık, apoptoz ve hücre döngüsü analizleri yapılarak değerlendirilmiştir. İmmatür (imDH) ve matür (mDH) hücrelerdeki CD40, CD80 ve CD86 gibi kostimülatör moleküllerdeki değişimler akım sitometrisi kullanılarak analiz edilmiştir. Çeşitli sinyal yolakları ile ilişkili genler PCR ile incelenmiştir. Dendritik hücrelerde meydana gelen biyokimyasal değişimler (glikojen, lipid, protein, nükleik asit) ATR-FTIR yardımıyla analiz edilmiştir. Hücrelerde meydana gelen morfolojik değişimler SPM ve histokimyasal boyamalar ile incelenmiştir. Hücrelerdeki IL-12 üretimindeki değişimler ELISA yöntemi ile analiz edilmiştir. In vivo çalışmalarında, meme kanser modeli oluşturularak imDH ve mDH’lerin immün yanıt etkileri çeşitli parametreler ile değerlendirilmiştir. Çalışmadan elde edilen veriler, imDH’lere ile kıyaslandığında mDH’lerin daha etkili immün yanıt oluşturduğunu göstermiştir. KKH antijenleri ile muamele edilen DH’lerin podozom yapılar oluşturduğu ve aktin, gelsolin, talin, Arp/2, WASp gibi hücre iskelet elemanlarının antijen alınımında etkin rollerinin olduğu gösterilmiştir. Matürasyon aşamasından sonra, CD86, CD80 ve CD40 kostimülatör moleküllerde artış tespit edilmiştir. DH’lerin farklılaşma ve fonksiyonu ile ilişkili Notch, MAPK ve interlökin sinyalizasyonunda önemli değişimler meydana gelmiştir. Nükleik asit, lipid, karbonhidrat ve protein yapılarında önemli farklılıkların olduğu ve matürasyonda lipit dropletlerinde azalış glikojen miktarında artışın olduğu tespit edilmiştir. Morfolojik analizler hücre büyüklüğü, yüzey alanı, pürüzlülük özelliklerin değiştiğini göstermiştir. Matürasyondan sonra, IL-12 üretiminde artış meydana gelmiştir. Anti-tümör immün yanıtlarının incelenmesi için yapılan kanser modelinde, mDH ile aşılanan farelerde tümör hacmi ve ağırlığında önemli bir azalmanın olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, proliferasyon ile ilişkili belirteçlerde azalma, apoptotik indekste ise artış belirlenmiştir. imDH ile kıyaslandığında, mDH’lerde CD4 ve CD8 oranlarında önemli artışların olduğu belirlenmiştir. mDH ile aşılamanın metastazı engellediği gösterilmiştir. Epitelial mezenkimal geçişle ilişkili Snail, Slug ve Twist gibi belirteçlerin ifadelerinde azalma tespit edilmiştir. Çalışmadan elde edilen veriler, sialik asit uzaklaştırma ve KKH antijenleri ile etkileşimin DH’lerde önemli moleküler, biyokimyasal, morfolojik ve fonksiyonel değişimler yarattığını göstermiştir. Bu değişimler, DH’lerin anti-kanser immün yanıtlarının artırılmasına katkı sağlamıştır. ; The use of the body's own defensive cells to eliminate the "cancer stem cells" as the root of cancer is one of the most important revolutions of cancer immunotherapy. Cancer stem cells (CSCs) represent a unique small subpopulation that possess capacity for self-renewal and tumor initiation. The main purpose of cancer immunotherapy is to stimulate a strong immune response to CSCs. The immune system is powerful and also complex and consists of an army that reflects the relationship between cells, tissues and organs. Dendritic cells (DCs), one of the most important members of the army, are professional cells that serve as an important bridge between innate and adaptive immunity. Following the maturation process, DCs play an essential role role in the induction and maintenance of anti-tumor responses. However, the therapeutic efficacy of DC-based therapy in cancer patients is not satisfactory and new strategies need to be developed. Sialic acids on the surface of DCs are very critical in uptake, processing, and presentation to T-cell of antigen and formation of immunological synapses. The goal of this study is twofold: i) to investigate changes in DCs treated with CSCs antigens after removal of sialic acids in various aspects, ii) to evaluate of the immune response to CSCs. Breast cancer stem cells (CD44+/CD24-/low) were isolated by fluorescence activated cell sorting (FACS) and the lysates containing the antigens of CSCs were obtained. DCs isolated from bone-marrow were characterized using CD11c. After removal of the sialic acids from the surface of the DCs by neuraminidase, the DCs were treated with the CSCs lysate. The effects of CSCs lysate on dendritic cells were evaluated by cell viability, apoptosis and cell cycle assays. Changes in co-stimulatory molecules such as CD40, CD80 and CD86 in immature (imDC) and mature (mDC) cells were analyzed using flow cytometry. The genes associated with various signaling pathways were evaluated by PCR. Biochemical (glycogen, lipid, protein, nucleic acid) changes in the dendritic cells were analyzed using ATR-FTIR. Morphological changes in cells were examined visually by SPM and histochemical staining. Changes in IL-12 production in the cells were analyzed by ELISA assay. In the in vivo experiments, the immune response effects of imDC and mDCs were evaluated by using a variety of parameters. The data obtained from the study show that mDCs exhibit a more effective immune response compared to imDCs. It has been shown that DCs treated with CSCs antigens form podosome structures and cell skeleton elements such as actin, gelsoline, talline, Arp/2, WASp play an important role in antigen uptake. After the maturation, there was an increase in the expression of co-stimulatory molecules such as CD86, CD80 and CD40. Significant changes in Notch, MAPK and interleukin signaling pathways, which are known to be associated with the differentiation and function of DCs, have been identified. There were significant differences in nucleic acid, lipid, carbohydrate and protein structures, and a decrease in lipid droplets and an increase in glycogen after maturation were determined. Morphological analyzes showed significant changes in the size, surface area and roughness properties of the cells. After maturation, there was an increase in IL-12 production. In vivo tumor model for the investigation of anti-tumor immune responses, it was found that the mice vaccinated with mDC had a significant decrease in both tumor volume and weight. However, a decrease in proliferation-related markers and an increase in apoptotic index were determined. Significant increases in CD4 and CD8 ratios were found in mDCs compared to imDCs. Vaccination with mDCs has been shown to inhibit metastasis. A reduction in the expression of markers such as Snail, Slug and Twist associated with epithelial mesenchymal transition has been identified. The data obtained from this study showed that sialic acid removal and loading with CSCs antigens provide important molecular, biochemical, morphological and functional changes. These changes contributed to the increase of anti-cancer immune responses of DCs.