Η χρήση της λινεζολίδης ως διαλύματος παγίδευσης κεντρικών φλεβικών καθετήρων για την πρόληψη των σχετιζόμενων με αυτούς λοιμώξεων στους αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς : Μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη ; The use of linezolid antibiotic lock solution for the prevention of catheter related blood stream infections in hemodialysis patients

Eισαγωγή: Oι μικροβιαιμίες που σχετίζονται με τη χρήση των κεντρικών φλεβικών καθετήρων (ΜΑΚΦΚ) στους χρόνια αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς (ΧΑΑ) συνιστούν την πιο σοβαρή επιπλοκή της χρήσης τους οδηγώντας σε αύξηση της νοσηρότητας, θνητότητας και του κόστους. Η παγίδευση των ΚΦΚ με διάφορα αντιβιοτικά χρησιμοποιείται τελευταία ως τεχνική πρόληψης των εκ των καθετήρων μικροβιαιμιών. Σκοπός της μελέτης: H διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της χρήσης της λινεζολίδης (η πρώτη οξαζολιδόνη στην κλινική πράξη,με ευρεία αντιμικροβιακή δραστικότητα έναντι των περισσότερων Gram (+) μικροοργανισμών) ως διαλύματος παγίδευσης κεντρικών φλεβικών καθετήρων (ΔΠ-ΚΦΚ) για την πρόληψη των ΜΑΚΦΚ, και η σύγκρισή της με άλλα τρία ΔΠ-ΚΦΚ (ηπαρίνης, βανκομυκίνης+ηπαρίνης και αιθανόλης+ ηπαρίνης). Yλικό και μέθοδοι: Στην προοπτική τυχαιοποιημένη αυτή μελέτη εντάχθηκαν ΧΑΑ οι οποίοι έλαβαν προσωρινό –χωρίς τούνελ-ΚΦΚ είτε για ένταξη σε χρόνια περιοδική αιμοκάθαρση είτε για συνέχιση της. Ο ΚΦΚ είχε ως μόνη και αποκλειστική χρήση του την αιμοκάθαρση και οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε 4 σκέλη ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο ΔΠ-ΚΦΚ : α) μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης 2000U/ml β) βανκομυκίνης 5mg/ml+ μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης 2000U/ml γ) λινεζολίδης 2 19 mg/ml + μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης 2000U/ml και δ) αιθανόλης 70%+ μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης 2000U/ml. Οι ΜΑΚΦΚ αποτέλεσαν τον πρωτογενή ερευνητικό στόχο της μελέτης ενώ δευτερογενείς στόχοι ήταν οι λοιμώξεις της θέσης εξόδου, ο μικροβιακός αποικισμός των ΚΦΚ , τα επεισόδια θρόμβωσης των ΚΦΚ καθώς και τα επεισόδια αιμορραγίας. Αποτελέσματα : Διακόσιοι τέσσερις συνολικά ΚΦΚ (118 σφαγιτιδικοί, 72 υποκλείδιοι και 14 μηριαίοι) εισήχθησαν σε 181 ασθενείς μεταξύ 12/2004 και 06/2008. Πενήντα ένα καθετήρες τυχαιοποιήθηκαν στην ομάδα Α, 49 στην ομάδα Β, 52 στην ομάδα Γ, και 52 στην ομάδα Δ. Δεν υπήρχαν διαφορές στα χαρακτηριστικά των ασθενών κατά την ένταξή τους στη μελέτη. Ο χρόνος ζωής των καθετήρων στην ομάδα της λινεζολίδης (διάμεσος 38 ημέρες, εύρος 32-42) ήταν μεγαλύτερος σε σχέση με την ...